میلاددان اوّل 470-399-جو ایللرینده یاشایان یونانلی فیلسوف سقراطین دیلی آجی بیر آروادی واریدی. سقراط چالیشاردی گون چیخمامیش اوندان قاچسین، گونشین قیرمیزی توپو اوفوقه باتمایینجا دا اونا قاییتماسین.
بیر گون اونونلا اؤز حیاتینی بئله وصف ائلهدی: «من بو آروادا بورجلویام !! او اولماسایدی من حیکمتین ساکیتلیکده و سعادتین یوخودا اولدوغونو اؤیرنه بیلمزدیم. یازیق ائولنمکله سوبای قالما آراسیندا شاشقین قالان کیشی، او هر ایکی حالتدهده پئشماندیر پئشمان».
سقراط راحتلیگی و تسلّیسینی شاگیردلری ایله ییغیشیب دونیا و اطرافیندانکیلاری بارهده دانیشماقدا تاپاردی.
بیر گون شاگیردلرینین بیرینه ائولنمک مصلحتی وئریر: «تمکینلی حیات یولداشین اولورسا سعادته چاتارسان، آما باشیبوش آروادین پنجهسینه دوشسن منه تای فیلسوف اولارسان !»
بیر گون او اؤز فلسفی دوشونجهلری بارهده شاگیردلری ایله بحث ائدرکن آروادی قیشقیریب اونو ایشلرده کؤمک ائتمگه چاغیردی. آما سقراط ائشیتمهییب داها درین موذاکیرهیه جومدو. او دا سو ایله دولو قاب گتیریب اونون باشینا تؤکدو.
البتّه شاگیردلر بو کوبود داورانیشدان ناراحت اولوب موعلمیلرینه اولان بو جسارتدن حئیران قالدیلار. آما سقراط کئچل باشینداکی بیرجه توکونون سویونو آلاراق ساکیتلیکله اونلارا باخیب دئدی: «بو قدر ایلدیریمدان سونرا گوجلو یاغیشین یاغماسینی گؤزلهییردیک».
سقراط مع زوجته
کان سقراط الفیلسوف الیونانی الذی عاش بین عامی 470 , 399 قبل المیلاد , زوجاً لإمرأة سلیطة اللسان تعود أن یهرب منها قبل طلوع الشمس , ولا یعود إلیها إلا بعد أن یغوص قرصها الملتهب الهائل وراء الأفق .
قال یوماً یصف حیاته معها :
أنا مدین لهذه المرأة !! فلولاها ما تعلمت أن الحکمة فی الصمت ، وإن السعادة فی النوم ، مسکین الرجل إنه یقف حائراً بین أن یتزوج أو یبقى عازباً بلا زواج وهو فی الحالتین نادم ونادم .
وکان سقراط یجد سلواه مع تلامیذه عندما یجتمع بهم ویجادلهم ویحادثونه فی أمور الدنیا وأحوالها .
قال مرة لأحد تلامیذه ینبغی أن تتزوج ! فإنک إن ظفرت بزوجة عاقلة صرت سعیداً , أما أن وقعت فی براثین زوجة طائشة مناکفة صرت فیلسوفاً مثل حالی ! .
حدث یوماً إنه کان یتناقش فی أفکاره الفلسفیة مع بعض تلامیذه ، حین صاحت زوجته ونادته طالبة منه أن یذهب إلیها ویساعدها فی بعض الأعمال ولکنه لم یسمعها أو بالأحرى کان مندمجاً بالنقاش ، فما کان منها الا ان احضرت وعاءاً مملوءاً بالماء وصبته فوق رأسه .
وبالطبع انزعج تلامیذه من مثل هذا السلوک الفظ ، واندهشوا من جرأتها مع معلمهم ، ولکنه نظر الیهم وقال بهدوء وهو یسوی خصلة الشعر الوحیدة فی رأسه الأصلع ، بعد کل هذه الرعود ، فلابد أن نتوقع هطول الأمطار .