قوشلارین لَلَکلرین ییغ ! * إجمع ریش الطیور

	قوشلارین لَلَکلرین ییغ ! * إجمع ریش الطیور
اکینچی اؤز دوستونا حیرصلندی و اونا قولای سؤزلر دئدی. ائوه قاییداندا اعصابی راحاتلاشدی و موتعادیل حالدا فیکیرلشدی: بو کلمه‌لر منیم آغزیمدان نئجه چیخدی؟ گئدیم دوستومدان عوذر ایسته‌ییم. اکینچی درحال دوستونون یانینا گئتدی و اوتانا-اوتانا دئدی: تأسوف یئییرم کی بو سؤز منیم آغزیمدان چیخدی, باغیشلا منی!» دوست اونون عوذرونو قبول ائتدی. آما اکینچی یئنه‌ده همان فیکری ائله‌دی, بوجور سؤز اونون آغزیندان نئجه چیخدی؟ اورگی بو عملینه آرام اولمدیغینا گؤره کندین روحانیسی‌نین یانینا گئدیب ائتدیگی عمله اعتیراف ائله‌دی. اونا بئله دئدی: ائی آتا ایستیرم اورگیم آرام اولسون, من اینانمیرام کی بو سؤز منیم آغزیمدان چیخمیش اولسون ! روحانی آتا اونا دئدی: ایسته‌سن کی اورگین آرام اولسون جعبه‌وی قوش للگی‌ایله دولدور سونرا کند ائولری‌‌نین هر بیری‌نین قاباغینا بیر دانا للک قوی. اکینچی تاپیشیریغی تماماً یئرینه گتیردی. سونرا هیجانلی و ایطاعتکارجاسینا روحانی آتانین یانینا قاییتدی! روحانی آتا اونا دئدی: گئت قوش للکلرینی ائولرین قاباغیندان ییغ ! اکینچی قاییتدی کی للکلری ییغسین آما گؤردو کی یئل هامیسینی آپاریب, چوخ چالیشاندان سونرا چوخ آز میقداردا للک ییغیب غملی-غملی قاییتدی ... . روحانی آتا اونا دئدی: دوستونا دئدیگین سؤزلر او للکلری بنزیر کی ائولرین قاباغینا قویموسان. بو ایشی گؤرمک نه راحاتدیر؟! آما نه چتیندیر کی دانیشدیغین کلمه‌لری گؤرمه‌دیم حئسابلایاسان و اؤزونو ائله آپاراسن کی ائله بیل اصلاً او سؤزو دانیشمامیسان؟! بونا خاطیردیر کی هر سحر دوعا ائله‌مه‌لی‌ییق: ائی آللاه بیزیم آغزیمیزی ساخلا و دوداغیمیزا مؤحکم قاپیلار قوی ! منبع: http://popekirillos.net/ar/stories/20.php Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA MicrosoftInternetExplorer4 إجمع ریش الطیور ثار فلاح علی صدیقه وقذفه بکلمة جارحة ، وإذ عاد إلی منزله هدأت أعصابه وبدأ یفکر بإتزان :" کیف خرجت هذه الکلمة من فمی ؟! أقوم وأعتذر لصدیقی". بالفعل عاد الفلاح إلی صدیقه ، وفی خجل شدید قال له " "أسف فقد خرجت هذه الکلمة عفوا منی، اغفر لی!". قبل الصدیق إعتذاره ، لکن عاد الفلاح ونفسه مُرة ، کیف تخرج مثل هذه الکلمة من فمه ، وإذ لم یسترح قلبه لما فعله التقی بکاهن القریة واعترف بما ارتکبه ، قائلا له :"أرید یا أبی أن تستریح نفسی ، فإنی غیر مصدق أن هذه الکلمة خرجت من فمی!". قال له أبوه الروحی :"إن أردت أن تستریح إملأ جعبتک بریش الطیور ، واعبر علی کل بیوت القریة ، وضع ریشة أمام کل منزل". فی طاعة کاملة نفذ الفلاح ما قیل له ، ثم عاد إلی أبیه الروحی متهللا ، فقد أطاع! قال له الأب الکاهن ، "إذهب اجمع الریش من أمام الأبواب". عاد الفلاح لیجمع الریش فوجد الریاح قد حملت الریش ، ولم یجد إلا القلیل جدا أمام الأبواب ، فعاد حزینا ... عندئذ قال له الأب الکاهن: "کل کلمة تنطق بها أشبه بریشه تضعها أمام بیت أخیک. ما أسها أن تفعل هذا ؟! لکن ما أصعب أن ترد الکلمات إلی فمک لتحسب نفسک کأن لم تنطق بها! لهذا ففی کل صباح إذ نرفع قلوبنا لله نصرخ مع المرتل : "ضع یا رب حافظا لفمی ، وبابا حصینا لشفتی!"