دین خادیمی din xadimi
دین, حکایه, تکنولوژی و ساییر موضوعلاردا یازیلاردین خادیمی din xadimi
دین, حکایه, تکنولوژی و ساییر موضوعلاردا یازیلارآغلایان سجّاده... (عیبرتلی حکایه)
آغلایان سجّاده... (عیبرتلی حکایه)
یورغونلوغون وئردیگی آغیرلیقلا درحال یوخویا گئتمیشدی. بیر اینیلتیله اویاندی
آدام. اطراف هله‌ده قارانلیق ایدی. اینیلتینی یوخو گؤردوگونه یوزدو. دوداقلاری
سوسوزلوقدان چاتلاییردی، یامان سوسامیشدی. ایشیقلاری یاندیرما‌دان مطبخه گئدیب
سویونو ایچدی و یاتاغینا دؤندو. تام یاتماق اوزره ایکن، عینی اینیلتی سسینی تکرار
ائشیتمگه باشلادی. یوخسا یوخو ایدی، حقیقت؟ فرقینده دئییلدی. سسین گلدیگی سمته
یؤنلدی. او آن یوخودا اولمادیغینا یاخشیجا امین اولدو. چونکی ائشیتدیگی سسین صاحیبی
ائوین تک سجّاده‌سی ایدی.
آدام چاشدی و قورخولو بیر سسله
- «اینله‌ین سن ایدین؟»
- «بلی، دئدی سجّاده» .
-« نه اوچون آغلاییرسان؟ »
سجّاده یئنه ایچه ایشله‌ین بیر سسله:
- «سنی یوخوندان اویاندیران سوسوزلوغونو، دویانا قدر، سو ایچه‌رک آرا‌دان قالدیردین. حال‌بوکی منیم سوسوزلوغومو آرا‌دان قالدیرا‌جاق کیمسم یوخدور! »
- «سن نئجه سوسایارسان، سن جانلی دئییلسن آخی؟» - دئدی آدام.
سجّاده:
- «منیم احتیاجیم دا بیر جور سودور، اما ایچدیگین سو دئییل. منیم سوسوزلوغومو آنجاق تؤوبه‌کار قوللارین گؤز یاشلاری آرا‌دان قالدیرار.»
- «آنلامادیم!» -دئیه آدام ماراقلی گؤزلرله سجّاده‌دن سوروشدو.
- «آغلییارام، چونکی آللاهین بنده‌لری قبری‌نین آیدینلانماسینی، قارانلیقلاردا قالماماغی، آخیرت گونونده آیدین اولماغی ایستیرلر. ایستمه‌لرینه باخمایا‌راق، بو واختدا قالخیب ایکی رکعت ناماز قیلمازلار. همیشه باخیرام سنه، بیر گون‌ده قالخیب ایکی رکعت گئجه نامازی قیلمیرسان».
- «منی ناراحات ائتمه» - دئیه‌رک آدام اوزونو دؤندردی.
سجّاده داوام ائتدی:
- «ائی آللاهین بنده‌سی! باخ، سحر نامازی‌نین واختی گلدی. اذانلار؛ ناماز یوخودان خئییرلیدیر- دئیه سسلنیر. آه سحر نامازی، آه بو سحر نامازی! نامازلار آراسیندا موستثنا‌دیر. هم اورگه، هم‌ده روحا حیات وئرندیر او. گئجه-گوندوز دونیا اوچون چابالادیغین بس ائتمیر؟ عزیز و قهّار اولان آللاهین چاغیریشینا نییه قارشیلیق وئرمیرسن؟»
آدام سیخیلا‌راق:
- «ائی سجّاده‌م، منی راحت بوراخ. گوندوز کیفایت قدر یورولورام، بیر آز داها یاتیم»- دئییب یاتاغین ایستی‌لیگینه بوراخدی اؤزونو».
سجّاده قورخما‌دان آدامی خبردار ائتمگه و یاتماماسینا چالیشیردی.
- «دئمک کی، سن دونیایا آخیرتدن داها چوخ اهمیت وئریرسن».
آدام حیرصلندی:
- «بسدیر آرتیق، داها دانیشما!»-، دئیه قیشقیردی.
سجّاده بو سؤزون قارشی‌سیندا اوّلجه سوسدو. داها سونرا سسینی یاخشیجا آلچالدا‌راق؛
- «آه، او صوبح نامازی واختینداکی آداملار، آه، او فجر واختینداکی آداملار، »- دئدی. «سن او نورلو پیغمبرین (ص) بو واخت اوچون نه‌لر سؤیله‌دیگینی بیلمیرسن؟ آللاهین رسولو (ص) بئله بویوروب: «هر کیم، گونش دوغما‌دان و باتما‌دان اوّل نامازلارینی ادا ائتسه آتشه گیرمیه‌جک»، «مونافیقلره ان آغیر گلن ناماز سحر و عشا نامازیدیر. اونلار کی او ایکی نامازداکی اجری بیلسه‌یدیلر، سورونه-سورونه مسجیده ناماز قیلماق اوچون گئدردیلر».
بوندان سونرا آدام یاتاغیندان قالخیب:
-« دوز دئییرسن، سحر نامازی حقیقتاً اهمیتلیدیر،» - دئدی.
سجّاده:
- «ائله ایسه قالخ و ناماز قیل،» دئدی.
- «صاباح انشاالله، موطلق قالخاجاغام، اما بو گون چوخ یورغونام» دئدی، آدام.
سجّاده سون بیر اومیدله؛
- «آدام صالح عمللرین نه قدر بؤیوک اجری اولدوغونو ایدراک ائده بیلمزسه، بوتون زامانلاردا بو عمل‌لر چتین گلر. مسأله یاتماقسا، قبیرده یوخودان چوخ نه وار؟! گل سؤزومو دینله، ائی آللاهین بنده‌سی! »
بو آندان سونرا آدامدان تک سؤز ائشیدیلمه‌دی. سجّاده‌ده بیر مودت سس‌سیز قالدی. آدام یوخویا دوام ائتدی.
اما افسوس! آدام عؤمورونده‌کی ان اوزون یوخوسونا دالمیشدی . سجّاده‌نین سون سؤزلرینی ائشیده بیلمه‌دی. او آن سجّاده آدامین اؤلدوگونو آنلایینجا، قیسیق بیر سسله بونلاری سؤیلییردی.
- «ائی تؤوبه‌سینی صاباحا تأخیره سالان، صاباحا چیخا بیلجگینی بیلیرسنمی؟! »
بیز دونیا اوچون گوناه ایشلتدیگیمیز حالدا، اؤلوم هر آن پوسقودا‌دیر. واخت چوخ محدوددور. گون فرقینده اولما‌دان اؤتوب گئدیر.
و کیم بیلیر؟ بو گون بلکه‌ده سنین سون گونوندور؟
