موعلیم شاگیردلریندن یئمکلری اوچون بیر شئیلر حاضیرلامالارینی ایستیر.
شاگیردلر گئدیب یاخشی یئمک تاپماق اوچون چتینلیکلرله اوز به اوز اولورلار.
شاگیردلر آخشام قاییدیرلار و هر بیرینین الینده خئیریّه طریقی ایله الده ائتدیکلری واریدی: اؤلوشگهمیش چوروک میوه، خیردا چؤرک.
لاکین اونلارین بیری دولو سله یئتیشمیش آلما گتیرمیشدی.
او آلمالاری بؤلرک دئییردی: «بوتون چالیشدیغیم موعلیمیمه و دوستلاریما کؤمک ائتمگه گؤرهدیر».
موعلیم سوروشدو: «بونلاری هاردان تاپدین؟»
- «مجبور قالدیم اوغورلوق ائدم. جماعت زدهلنمیش ارزاقدان باشقا هئچ نه وئرمیردیلر بیر حالداکی بیلیرلر بیز آللاه کلامینی تبلیغ ائدیریک».
- «یاخشی ! سن آلمالارینلا گئد و بیر داها قاییتما !»
«منیم اوچون اوغورلوق ائدنین آخیری مندن اوغورلاماغا چاتار».
من یسرق لأجلی ، ینتهی به الأمر إلى سرقتی
طلب المعلم من تلامیذه الذهاب لإحضار شیء لیأکلوه .
کانوا مسافرین ، و یواجهون صعوبة فی العثور على طعام جید .
عاد التلامیذ فی المساء ، و کل منهم یحمل القلیل الذی تلقاه من إحسان : فاکهة ذابلة تکون عفنة ، خبز باءت.
لکن أحدهم أحضر سلة تفاح جید النضج .
قال و هو یوزع التفاحات :
سأبذل جهدی دوماً لمساعدة معلمی و إخوتی .
سأله المعلم : أین وجدت هذا ؟
- اضطررت لسرقته لم یعطنی الناس سوى الأطعمة التالفة ، و هو یعرفون أننا نبشر بکلام الله .
- حسناً اذهب أنت و تفاحاتک ، و لا ترجع أبداً .
" من یسرق لأجلی ، ینتهی به الأمر إلى سرقتی