ایصفهانا غریب بیر کیشی گئدیب نئچه گونلوگه کیچیک ائو کیرایه ائدیر. اونو بو شهرده تانییان یوخیدی. درحال شام یئمگی آلماق اوچون ائودن چیخیر. شام آلاندان سونرا چؤرکچییه گئدیب ایکی عدد چؤرک آلیر. قاییدیشدا جماعتدن کؤمک ایستهین کور بیر مؤحتاجا راست گلیر. یاخینلاشیب اونا بیر عدد چؤرک وئریر. کور اونا دئییر: «آللاه سنه خئیر جزا وئرسین و غریبلیگینی باغیشلاسین !» غریب تعجوب ائدیب دئییر: «هاردان بیلدین من غریبم؟»
کور جواب وئریر: « من ایرمی ایلدیر بوردا یاشیرام، ایندیهجن بیری منه ایستی چؤرک وئرمهییب !»
ما علمک بغربتی ؟
رجلاً غریباً دخل اصفهان واستأجر داراً صغیرة لأیام ولم یکن یعرف فیها أی أحد ، ثمَ خرج على الفور لیشتری لنفسه عشاء ، فأتى الخبَّاز بعد أن اشترى العشاء واشترى منه رغیفین ، وفی طریق عودته سمع مسکیناً أعمى یسأل الناس ، فاقترب منه وأعطاه رغیفاً ، فقال له الأعمى : جزاک الله خیراً و رَحِمَ آللاه غربتک ! فتعجب الغریب وقال : وما علمک بغربتی ؟