آخشام واختی موعلیم شاگیردلری توپلاییب اونلاردان ایستیر اطرافیندا اوتوروب دانیشا بیلهجک بؤیوک اود قالاسینلار.
موعلیم دئدی: «معنوی یول قارشیمیزدا یانان اود کیمیدیر. اونو یاندیران گؤزلریندن یاش آخیدان توستویه دؤزمهلیدیر. ایمانا چاتماغین یولو بورداندیر. لاکین توستونو گیزلتمکله اودو یاندیرماق ایمکانسیزدیر. اودون آلوولاری اطرافداکیلاری ایشیقلاندیرار، بیزه ایستیلیک و امنیّت گتیرر».
شاگیردلرین بیر سوروشدو: «نه اولار بیری بیزیم اوچون اود یاندیرا؟»
موعلیم جواب وئردی: «او شخص یالانچی موعلیم ساییلار، اودو هارا ایستهسه آپارا بیلر، هر زمان ایستهسه اونو سؤندوره بیلر چونکی اودون یاندیرما طرزینی کیمسهیه اؤیرتمهییب، بونا گؤره هر زمان هامینی قارانلیقدا قویا بیلر».
الطریق الروحیة ، کالنار المشتعلة أمامنا
ذات مساء ، جمع المعلم تلامیذه ، و طلب منهم إشعال نار کبیرة یستطیعون الجلوس و السمر حولها .قال المعلم :
" الطریق الروحیة ، کالنار المشتعلة أمامنا ، فعلى من یرغب بإشعالها أن یرضى بأذى الدخان الذی یخنقه ، و یسیل دموعه ، الفوز بالإیمان یمر من هنا " .
" لکن ما أن تشتعل النار حتى یختفی الدخان ، فتضیء السنة اللهب کل شیء حولنا ، حاملة لنا الدفء و السلام " .
سأله أحد التلامیذ :
" و ماذا لو أشعل لنا أحد النار ؟ و ماذا لو أتاح لنا تجنب الدخان ؟ " .
أجاب المعلم :
" سیکون ذلک الشخص معلماً زائفاً ، حیث تمکنه حمل النار إلى حیث یشاء ، أو إطفاءها وقتما یشاء ، و لکن لإنه لم یعلم أحداً کیفیة إشعالها ، فسیکون قادراً على ترک الجمیع فی الظلام فی أی وقت " .